Występowanie:
Prawdopodobnie pierwotnym miejscem występowania tego gatunku jest Jamajka. Obecnie szeroko rozprzestrzeniony w Ameryce Południowej. W USA ma status gatunku inwazyjnego.
Stanowiska:
Podobnie jak większość ślimaków nagich, zamieszkuje tereny wilgotne, obfitujące w kryjówki: lasy, ogrody, zarośla.
Wygląd:
Płaski ślimak o długości około 10-14cm, o zmiennej fakturze ciała. Nie posiada kila ani w sposób widoczny wyodrębnionego płaszcza. Głowa ukryta jest pod płaszczem (często jedynym widocznym elementem są czułki ślimaka). Sam płaszcz szeroki, o barwie od kremowej do brązowej, często z delikatnym paskiem. Młode osobniki ubarwione są żółto lub beżowo, z dwoma wyraźnymi paskami wzdłuż ciała. Spód ciała jasny- białawy, kremowy lub żółty. Podeszwa bardzo wąska. Czułki ślimaka ubarwione są kontrastowo do ciała- ciemnoszare, fioletowe lub niebieskie.
Stan prawny:
Nie podlega ochronie gatunkowej. Inwazyjny w USA.
Warunki hodowli:
Standardowy pojemnik z małymi otworami wentylacyjnymi. Gatunek ten woli się chować, niż zagrzebywać w podłożu, w związku z czym wymaga dużej ilości kryjówek. Wilgotność w terrarium powinna być stała i bardzo wysoka. Ponieważ ślimaki niechętnie kopią, można używać przepuszczalnych podłoży (np. keramzytu). Należy szczególnie dbać o higienę pojemnika. Temperatura powinna oscylować w granicach 23-28st.
Dieta:
Zgodna z podstawowymi założeniami dotyczącymi żywienia ślimaków roślinożernych. W diecie można bazować na pokarmie zielonym, z niewielkim dodatkiem produktów zbożowych i owoców. Należy pamiętać o konieczności zapewnienia ślimakom odpowiedniej suplementacji w wapń.
Rozmnażanie:
Gatunek obojnaczy, jajorodny.
Ślimaki składają około 30-60 galaretowatych, wrzecionowatych jaj, średnicy ~0,5cm., połączonych w sznur. Młode wylęgają się stosunkowo szybko- w zależności od temperatury jest to 9-15dni (obserwowane przy temp. 25 i 28st.).
Cechy charakterystyczne:
Gatunek bardzo aktywny, może być hodowany grupowo bez wykazywania wzajemnej agresji przez poszczególne osobniki. W chwilach zagrożenia ślimak wytwarza gęsty, mlecznobiały śluz, który szybko tężeje do postaci lepkiego, przezroczystego „kleju”. Jest to substancja wyjątkowo trudna do usunięcia- najlepiej jest ją zeskrobać ze skóry.
Hodowla:
• Łatwy w rozmnożeniu przy zapewnieniu optymalnych warunków
• Nie polecam na pierwszego ślimaka